Á sudrænum sólskinsdegi
Eg sá thig, o ástin mín, fyrst
Thú settist hjá mér í sandinn
Thá var sungid og fadmad og kysst
Drukkid, dansad og kysst
Tondeleyo, tondeleyo.
Aldrei gleymast mér augun thín svörtu
Og aldrei slógu tvö gladari hjörtu
Tondeleyo, Tondeleyo,
Hve áhyggjulaus og alsæll
í örmun thínum ég lá
Og oft hef ég elskad sídan
En aldrei jafnheitt eins og tha
Aldrei jafn-eldheitt sem thá
Tondeleyo,tondeleyo.
Ævilangt hefdi ég helzt viljad sofa
Vid hlid thér í dálitlum svertingjakofa
Tondeleyo,tondeleyo.
Á sudrænum sólskinsdegi
Eg sá thig, o ástin mín, fyrst
Thú settist hjá mér í sandinn
Thá var sungid og fadmad og kysst
Drukkid, dansad og kysst
Tondeleyo, tondeleyo.
Aldrei gleymast mér augun thín svörtu
Og aldrei slógu tvö gladari hjörtu
Tondeleyo, Tondeleyo,
Hve áhyggjulaus og alsæll
í örmun thínum ég lá
Og oft hef ég elskad sídan
En aldrei jafnheitt eins og tha
Aldrei jafn-eldheitt sem thá
Tondeleyo, tondeleyo.
Ævilangt hefdi ég helzt viljad sofa
Vid hlid thér í dálitlum svertingjakofa
Tondeleyo, tondeleyo.
Tondeleyo, tondeleyo.
Subscribe To
Posts
Comments
No comments:
Post a Comment